Hoort pesten er ‘gewoon’ bij?
Stelling: ‘pesten hoort er gewoon bij’
Gisteren las ik een artikel in de krant. Een vooraanstaand Nederlandse filosoof is van mening dat pesten er gewoon bij hoort in onze cultuur. Het is volgens deze man iets dat we altijd al gedaan hebben, ook als volwassenen blijven doen in de werksituatie en het is niet altijd kwaad bedoeld.
Er zijn voor- en tegenstanders van deze stelling. Een psychologe reageerde dat deze mening ervoor zorgt dat het probleem niet onderkend wordt. Pesten wordt dan niet als een probleem ervaren, maar als een gegeven. Dat zorgt ervoor dat een kind dat het pesten als probleem ervaart zich niet gekend voelt (bijvoorbeeld bij zijn of haar ouders) en hier (nog meer) schade van ondervindt.
En de oplossing?
Volgens de psychologe kan het pestprobleem opgelost worden door erover te praten. De filosoof daarentegen, is van mening dat praten niet zal helpen. Degene die verbaal het sterkst is, zal het altijd winnen stelt hij. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Hij is van mening dat pesten niet ‘uit te roeien’ is, maar dat dat niet betekent dat je niets moet doen.
Wat zou nou een goede oplossing kunnen zijn? De waarheid ligt wat mij betreft in het midden: ik denk dat het nooit helemaal uit te roeien is, ik denk dat erover gepraat moet worden én ik denk dat kinderen geleerd moet worden ermee om te gaan. Een weerbaarheidstraining bevat deze ingrediënten. Als je voldoende weerbaar bent, sta je sterk genoeg in je schoenen om de pester het hoofd te bieden (of dat nou als kind op school of als volwassene op de werkplek is). Het maakt ook dat de ‘omstanders’ sterk genoeg in hun schoenen komen te staan om schouder aan schouder te gaan staan met degene die gepest wordt.
Ik vind het prachtig om te zien dat er in deze tijd zoveel aandacht is voor pesten en de gevolgen ervan. Ik kan me niet voorstellen dat het pesten hiermee uitgeroeid zal worden, maar het zorgt er in ieder geval voor dat men er meer over te weten komt. Daardoor kunnen ouders, leerkrachten, of wie er dan ook maar in aanraking komt met pestgedrag, hun weg in het land der hulpverleners makkelijker vinden.